mánudagur, desember 15, 2003

Letiblóðið ég hef enga laungun til að læra, ligg heldur og horfi á lélegt sjónvarpsefni.

Fúkyrðin frussuðust á mig: Þágufallssjúklingur, skrollari, eignarfallsflóttamaður, flámælissjúlkingur og fleira ljótt sem ekki er hægt að hafa eftir.

Eitt próf eftir í þessum guðsvolaða skóla og þá ætla ég að skella mér í jökló. Það verður hressandi að þerra tárin, brosa smá og tala um gamla tíma. Fortíðarþráhyggjan er mér allt.

Herbergið mitt er allt í rúst, miklar breytingar og lagfæringar og og ég er bara orðin spennt, það verður skemmtilegt!!! Eftir svona breytingar líður manni eins og maður hafi flutt í einhverja fallega höll.

Náði loksins að berja þetta gróðurverkefni af mér og á nú enn eftir að skila því síðasta, stefni á morgundaginn. Ég vona bara að kennarinn verði kominn í jólaskap, verði jafnvel í jólaglögg og góðu skapi þegar hann fer yfir prófið......

Orð dagsins er dónalegt svo viðkvæmar sálir eru beðnar um að stoppa hér......Skuð er gróft orð yfir sköp (????!!!!????) konu eða kvendýrs eða 2. slangur um konu, stúlku......ég er þrumuskuð ( oog í vesælum bænum skiljið þetta samkv. seinni skilgreiningu.

Nóg af röfli