Ungfrúin góða og veskið gengu glöð um verslun eina. Undurblítt og lokkandi gekk hún um búðina, fann til vörur sem hún vildi eignast, fékk aðstoð brosti til hinna kúnnanna og var jafnvel komin í eyðslugírinn, fram yfir áætluð fjárlög. Skeytir engu, ungfrúin var glöð í bragði þegar hún gekk að afgreiðsluborðinu, þar sem tvær stúlkur sátu tilbúnar til að aðstoða yngismeynna. En þar versnaði í því. Ungfrúin þorði ekki að velja afgreiðsludömu af hættu við að vera úthrópuð af öðrum búðargestum rasisti. Hún leit snöggt á afgreiðsludömu eitt, sem var á að giska 30, svört á hörund, kjörþyngd, með úfið krullað hár. Afgreiðsludama tvö var á svipuðum aldri, hvít á hörund, langt langt langt frá kjörþyngd, með lafandi þunnt hár. Hvað gerir maður þegar tveir dagðir fulltrúar minnihlutahóps á íslandi eru til taks? Annar feitur og hinn svartur? Hvað gerir maður? Því lengur sem ungfrúin stóð og velti fyrir sér hvernig hún gæti leist þessa klemmu því versnaði það. Hvað er afgreiðsludama tvö á svo svart barn og afgreiðsludama eitt feitt barn? Kannski eiga þær báðar fatlað barn eða geta ekki eignast börn, kannski á önnur þeirra við ógnvæglegan sjúkdóm að stríða sem verður til þess að fólk horfir á hana mikið. Kannski, en ef , ætli. Eftir góða stund komst daman að því að ekki er hægt að mismuna fólki á grundvelli, litar, trúar, félagsaðstæðna eða fjölskyldustærðar, skilaði öllum vörunum góðu og fór. Hún lætur svo ekki stimpla sig með fordóma!

Góða og gleðiríka helgi!!!!

Réttláta yyyyynjan ;)