Af virðingu við land og þjóð drattaðist ég á fætur og hugaði að fíflavíninu mínu, sannfærð um ágæti þess til að gleðja landann.
Stend nú og leita að pólitískri afstöðu minni til forsetakosninganna en sú leit hefur enn ekki borið árangur, smá fliss en ekki nokkurn árangur. Sú dauðasynd hvarflaði meir að segja að mér að kjósa bara ekki neitt. Engar yfirlýsingar...aðallega leti. En nei valkyrjan ég mun arka á kjörstað kyrjandi þjóðsönginn og aðrar fornar vísur þylja örlítið úr hávamálum og kjósa svo skilmerkilega. Ég skal vanda mig.

Alveg er ég sannfærð um að á kjörstað séu tvö klósett, annað er merkt konur, fatlaðir, börn/skiptiborð og hitt karlmenn. Kannski maður pissi útfyrir af pirring. Ég vissi nefnilega ekki betur en að karlmenn ættu jú stöku barn og á tyllidögum myndu þeir hugsa um þau og að bæði kynin væru með fötlun.
Það er erfitt að vera fáfróður í dag

Kjósum rétt!!!