þriðjudagur, janúar 20, 2004

Sæl veriði
Það hefur gengið á með kvefi og nefrennsli undanfarna daga. Stíflan verið það slæm að lystin á kaffi og sígó hefur dvínað. Ekki það að maður láti það eftir sér að líta út fyrir að vera kveif og gefa eftir. Sterkara kaffi segi ég er allra meina bót.

Andlegt plan mitt er komið á hnuhh stigið. Við hjónaleysin fórum í púl og inn gengu óharðnaðir unglingar, málaðir meira en Harpa Sjöfn gæti státað af, með sígarettuna í munnvikinu, g- strenginn upp að hnakka og ég hnuhhhaði bara. ,,Ekki var ég nú svona á þeirra aldri" (fyrir þá sem þykjast ætla að hanka mig þá minni ég á sjöáraregluna og g- strengur var ekki til í mínu ungdæmi).

Ég stóð og dáðist að öðrum líkamsræktarfrömuðum í dag,fyrir aðeins 900 þúsund kr. klukkustundin, drakk vatn og brosti. Ég fann það í hjarta mér að ég hefði allt eins geta svitnað jafnmikið og gæjinn við hliðiná en ...... hreinlega sá ekki tilganginn! Þó hef ég hannað stíft prógram til að fylgja eftir, aðallega til að geta lesið það og breytt því. Markmið dagsins var að mæta og brosa. Bros teygir aldeilis á vöðvunum og næst ætla ég að hlægja örlítið, hver veit nema að í lok tímabilsins að ég taki í höndina á einhverjum jakanum.

Ótála er hiklaust
Hafið það gott.