Jæja lömbin góð.

Upp er runnin föstudagur, nokkuð skýr og fagur. Sem og flestir er ég hægt og rólega að komast upp á lagið með að vakna fyrir átta að morgni.

Áheyrnin er hafin og hef ég gaman af. Fjörugir og skemmtilegir krakkar en helst til smáir. Ég bý yfir þeirri ógæfu að slaga hátt í tvo metra og vera ekki með augu undir hökunni og er því nokkuð skelkuð yfir tilhugsuninni að hreinlega stíga á þetta smáfólk. Fyrir vikið eru hreyfingar mínar hægar og þokkafullar þó ég segi sjálf frá.

Þrátt fyrir skammdegi og yfirlýsingar um framkvæmd myrkraverka finn ég að vorið nálgast. Þetta veit ég því draumar mínir sem almennt blunda veikir yfir vetrartímann eru vaknaðir. Nú er kominn tími til að drífa sig til útlanda og vera lengi, drífa sig í að kaupa íbúð, skipta um ham og ímynd, kaupa bíl og blablabla. Ég veit að einn daginn verð ég kennari og launin vonandi mannsæmandi og þá get ég gert allt sem hugurinn girnist. Takk fyrir að rífa mig niður á jörðina, öllu er tileinkuð stund.

örvani mun vera hrumur maður.
Hafið það gott og góða helgi