Innblásturinn á Höfða

Í slagviðrinu gerði ynjan stórmerkilega uppgvötun. Þarna stóð hún á íslenskri grundu, andlitsmálningin farin að leka, hárið úfið og erfitt standa í fæturna. Uppgvötunin laust bara í höfuðið á henni frítt í 9 vindstigum.
Ynjan er ekki bara þokkafull heldur líka kynþokkafull. Já svei, svona æsandi sem og hún var í rokinu gerði hún sér grein fyrir því að hún var sjálfstæð líka, svona rétt eins og allar hinar íslensku konurnar. Sexý og sjálfstæð.

Hitt vissi hún og þurfti ekki að hugsa um, hvað þá upphátt, að hún er lausgirt og drykkfelld. Alltaf meira og meira með brækurnar upp um sig eftir að Ljóni flutti inn en skemmtilega gefin fyrir sopann enn. Ekkert sem þarf að tala um, það að vera drykkfelldur kvenmaður- mátulega háður fullnægingu- er sem seltan í blóði sjómannsins.

Þetta var svo magnað augnablik- þegar hún horfðist í augu við víkingaeðlið að hún ákvað að deila þessu með þjóðinni.
Hún skyldi hringja í alla helstu fréttamiðla landsins, byrja á þjóðarsálinni DV og svo láta uppgvötunina ganga hringinn.

Hún vissi að á endanum kæmist hún að í Ópru eða Kónan eða Djei með þessar staðhæfingar, hún vissi eitt - íslenskar konur, svona rétt eins og hún, eru spes, og frá því þarf að segja og um þær þarf að tala.

Svo hringir hún í Mikka á DV og hann hló upphátt.

Óþolandi þegar ljótir gaurar stela kviðuuppgvötunum ynjunnar í janúarrokinu, fara með það í sjónvarpið og minnast ekki einu orði á það að þessar yndismeyjar eru rétt hálfdrættingar karla þegar horft er til launa.

Nú er svo komið að vindinum er ekki lengur treystandi fyrir hugljómunum!