Ísbirnirnir í Grundarfirði

... verða alltaf stærri og hættulegri eftir því sem maður hefur verið lengur í burtu. Ostrurnar dafna vel og oftar ber afrek Íslendinga á góma.
Það er ekki það ynjan telur sig hafa staðið sig með prýði í landkynningunni, jafnvel svo vel að hún getur vel hugsað sér að senda herra forseta Íslands aftur sendiherrabréf eins og hérna þegar þær vinkonurnar skipuðu sig sendiherra Íslands í Suður Ameriku og létu forsetann reglulega vita af starfi sínu.

Eftir því sem maður verður eldri segir maður oftar satt... eða reynir oftar að halda sig við staðreyndir þegar kemur að þessum klaka. En ísbirnir eru sætir og maður á ekki að láta góða sögu gjalda sannleikans.

Því var eilítill bömmer í gær að hlusta á astralann í gær velta sér upp úr helvítinu í atlantshafinu og heyra spurningar sem voru ekki frumlegri en....
.... geymiði gosið úti?
.... Kanntu að troða marvaða?
.... notiðið bobsled til þess að komast í vinnuna?

Kannski verður maður bara kröfuharðari, ef fólk ætlar að vera fyndið þá þarf það að leggja sig aðeins fram!