fimmtudagur, desember 01, 2005

Ynjan sat fyrir framan 7/11 á bekk í gærkvöldi.

Kvöldið var fallegt, veðrið milt og ynjan á leiðinni á kaffihús. Ósköp saklaus sat hún á bekknum og góndi út í buskann.

Það var dauðadrukkinn Taívani fyrir utan 7/11 líka, ynjan telur það víst að hann hafi ekki verið á leiðinni á kaffihús.
Hún sér hann nálgast og er eitthvað að velta því fyrir sér af hverju menn gefa lífið upp á bátinn og enda á götunni sem rónar þegar hún sér að hann stendur fyrir framan hana. Hvorugt segir orð.

Það næsta sem að kerla veit er að sá gamli beygir niður og setur stút á munninn og gerir sig líklegan til þess að kyssa ynjuna.

Þrátt fyrir nær þriggja mánaða dvöl í Taivan færði hún sig frá, var ekki alveg í stuði fyrir kelerí fyrir utan 7/11.

Ynjan stökk á fætur nokkuð hissa og gekk í burtu og byrjaði svo að flissa.

Kannski hefur manngreyið gefið upp lífið því hann var með svo óstöðvandi sjálfsálit að það kom honum í vandræði, hver veit.