miðvikudagur, nóvember 16, 2005

Til hamingju með dag íslenskrar tungu.... í tilefni þess náði ynjan að stilla inn íslenskt lyklaborð til þess eins að heiðra íslenskt mál. Hinir sem halda að það sé af því að loksins skilur hún táknin fyrir íslenska hafa einfaldlega rangt fyrir sér... það er bara ekki satt.
Ynjan hefur í tilefni dagsins ekki sagt stakt orð í kínversku, hvað þá á ensku og hefur í allan dag heilsað fólki á íslensku og reynt eftir bestu getu að vera skírmælt og laus við málsjúkdóma eins og þágufallssýki, eignarfallsflótta og annan krankleika sem hrjáir íslenskan lýð svo gjarna.

Komi sú staða upp að ynjan neyðist til þess að tjá sig á ensku ætlar hún að beina umræðuefninu að mikilvægi tungunnar og segja frá því þegar Jónas Hallgrímsson var upp á sitt besta. Hún vonar jafnframt að hún eigi vini á morgun þegar bara er venjulegur dagur.

Kínverskan er eitthvað að skila sér inn í hausinn á jukkunni... ekki meira en svo að ynjan er sú eina sem skilur jukkuna enn sem komið er.... það er samt enn von.... vonin eykst náttúrulega þegar maður sér svona snilldarskilti eins og þetta hér.

Það er búið að setja upp jólatré við verslunarmiðstöð sem er í nágrenni við íbúðina okkar... undarlegt í ljósi þess að hér er ekki haldið upp á jólin, sem skiptir litlu máli því víða má sjá jólaskraut og merry x-mas kveðju á veitingastöðum... heilsársskraut. Núna þegar ég skrifa þennan pistil er verið að spila jingle bell í teknó útgáfu....