þriðjudagur, febrúar 10, 2004

jæja

Ég held að skólinn sé byrjaður... mig minnir það... gott ef ekki. Þegar maður er í skóla á maður að lesa bækurnar sem fyrir mann eru settar og svei mér þá ef ég braut ekki múrinn í dag og las kennsluefni. sumt var fróðlegt annað ekki. Hrokinn segir mér reglulega að ég kunni þetta og þurfi þess ekki með að lesa... pakk sem les heima... Nei alls ekki. Skólinn hefur víst gert ráð fyrir mér nú í mánuð og oftast hef ég mætt en stundum verið andlega fjarverandi. Ég finn að skólaandinn er kominn og ekkert annað að gera en taka því fagnandi.

Ég hef verið iðnari við að lesa en síðastliðin misseri og er það vel. Ef horft er frá stórhöfðingjunum Dalai Lama og Stteinólfi Lárussyni hef ég lagst í svona ,,samhygðarbækur" gott orð.. en það eru bækur um aðra (oftast í öðru landi) sem hafa verið fórnarlönd og náð að rísa upp. Bækur í þessum flokki eru ,,dætur kína" og ,,ambáttin" ,,bóksalinn frá kabúl" og fleiri. Ég fann einmitt enn eina bók sem heitir ,,ógnir minningana" og er um konu sem var neydd til að vinna með rauðu kmerunum (vonandi rétt stafsett). Lofar góðu og ef allt gengur að óskum get ég tárfellt og í besta falli fengið heimþrá.

Fyrir okkur veðuráhuga fólkið hefur hlýnað nokkuð og tekur maður þeim veðraátökum fagnandi.
Bros