Gaurinn gaurinn mættur á svæðið!

Ég held ég hafi ekki upplifað jafn ólíka helgi, andstæðurnar hrópandi og miklar. Ég hef sjaldan glaðst yfir því að vera að eldast en þessi helgi er undantekning.

Föstudagurinn var sá magnaðasti sem ég hef séð, er enn að skorta huganum að honum og endurupplifa ævintýrið, kraftaverkið og klisjurnar. Hjörtur sem er betur þekktur sem JÚPITER skellti sér í heiminn á föstudeginum. Magnað. Ég hlakka svo til að kynnast honum betur. Í eigin klisjukenndum koma upp frasar og orðatiltæki sem í gegnum tíðina hafa farið í taugarnar á mér. Hjörtur er magnaðasta barn allra tíma. Róleg Ynjan... en maður á að segja það sem manni finnst. Frábært og allir til hamingju gaurinn gaurinn!!

Laugardagurinn var svo sá ógeðslegasti sem ég hef upplifað lengi ef nokkurn tímann og ef einhvern tíma hefur verið stund fyrir drama þá var það í gær. Því miður var ynjan í aðalhlutverki. Því miður á eftir að minna ynjuna á þennan dag nokkuð lengi. Ynjan drap ekki mann en Ljóni ,,drap" eiginlega sjálfan sig á óeiginlegan hátt. Ynjan er enn í svo miklu uppnámi að hún getur ekki hugsað sér að útskýra málið nánar. En vonandi þó ynjan efist, hlær hún af þessu eftir 25 ár. Ynjan var farin að hlakka til Taívan-ferðarinnar og hlakkar enn meira til núna en á allt öðrum forsendum, hún þarf að komast í sjónpásu.

Gallinn við góðu dagana er sá að þeir koma aldrei aftur. Þeir standa eftir sem minning.
Kosturinn við vondu dagana er að þeir koma aldrei aftur og maður reynir að gleyma þeim sem fyrst.

Oft var þörf en nú er nauðsyn.

En í ljósi þess að Hjörtur sé á svæðinu verður maður að gleðjast, vera glaður og kátur. Hann skiptir víst meira máli en margt annað.
... jákvæðni er allt sem þarf....

Klisynjan mikla frá kasmír