sunnudagur, febrúar 25, 2007

Það voru bara karlmenn sem þjónuðu um borð hjá BA á milli Íslands og Englands. Hressandi tilbreyting. Flugfreyarnir voru huggulegir og þjónustulundaðir annað en íslensku trunturnar sem ég hef verið samferða til Heatrow. Ég hef oft fengið móral yfir því að hafa ákveðið að eyða peningunum mínum í flug með þeim svona rétt til að angra þær.
Þjónustan hjá BA hefur skv. minni reynslu ekki enn klikkað.

Nýja flugfélagið var fínt, Oasis Hong Kong. Flugfreyjurnar og Flugfreyrinn voru í appelsínugulum búningum. Fyrstu freyjur í rauðum. Að sama skapi yndælt að fara með þeim.
Reyndar ekki mjög þægilegt að vera með hnéin í sæti hjá manneskjunni fyrir framan en það vandist, þetta voru ekki nema 14 klukkutímar. Líkast til gera þeir ekki ráð fyrir kúnnum yfir 1.65 eða bara búklöngu fólki.

EVAAIR stóð fyrir sínu sem og fyrr. Sama yndislega þjónustan og fín sæti, ég er einlægur aðdáandi þessa flugfélags.
Var næstum búin að missa af fluginu og hljóp með brækurnar á hælunum eins og fætur toguðu til að ná um borð fyrir flugtak. Það gekk. Fyrir tossaskapinn var ég sett á fyrsta farrými.

Yndislegt að vera á fyrsta farrými í stysta fluginu rétt tæpa tvö tíma. Nægt pláss fyrir fætur, yndislegur matur og næstum því þjónn á mann.

Ekki hughreystandi að hugsa til þess að lendi maður í slysi eru minnstar líkur á að maður lifi af ef maður er fremst í vélinni. Kaldhæðni að láta fólk borga meira fyrir að sitja framarlega í vélinni.

Betri þjónusta minni líkur á að lifa af!

Með hverju árinu verður ynjan flughræddari og hvert flug þarf meiri og meiri undirbúning. Bjánalegar athafnir fyrir og eftir flug. Í seinni tíð verður ynjan að taka með sér bók að lesa, stytta sér stundir.

Vond hugmynd að taka ÚTKALL - Leifur Eiríksson brotlendir í tuttugu tíma flug.