Fór á Líf 8 tónleikana í hljómskálagarðinum. Útitónleikar eru alltaf sér á báti, eitthvað svo hressandi. Stjörnur Íslands stigu á sviðið, hver á eftir annarri og sungu málstaðnum til stuðnings. Ynjunni þótti eilítið undarlegt að Bubbi skyldi syngja Svartur afgan og Rómeó og Júlía, svona í ljósi þess að verið var að syngja fyrir betri heimi, ynjunni til efs um að fíkniefni bæti heiminn. Eflaust eru ekki allir sammála því. Rigningin var tillitsöm, að venju, og lét ekki finna fyrir sér fyrr en eftir tónleikana. Táknrænt hélt ynjan en svo hefur rignt síðan.

Gáfnafar ynjunnar batnar því miður ekkert með árunum því hún fór á fætur um fimm að morgni laugardags, þegar enn var föstudagur hjá mörgum. Ynjan keyrði um götur borgarinnar í leit að morgunverði á kaffihúsi. Veitingahúsaeigendur vita að ekki nokkur heilvita maður verslar fyrir átta á laugardegi og því fór hún í bakarí. Þegar sá dagur rennur upp að ynjan veit ekki aura sinna tal ætlar hún að opna kaffihús sem verður opið frá sex til níu á morgnanna svona ef hún skyldi einhvern tímann endurtaka leikinn.