,,hafðu engar áhyggjur af okkur" sögðu kettirnir letilega þegar ynjan kvaddi í morgunsárið. Þeir lögðust aftur í sófann og pírðu aftur augun. Heimski klappari.

Þegar klapparinn kom heim nokkrum klukkustundum seinna, með bros á vör komu þeir hlaupandi á móti honum. Sleiktu út um og sögðust ekkert hafa gert af sér. Blikkuðu augunum ótt og títt og flæktust fyrir fótum klapparans.

,,Afhverju er fiður út um allt?" Ætli það hafi ekki fokið úr einum koddanum, hóstaði annar upp úr sér og ein fjöður kom upp úr maganum á honum

,,afhverju er svona undarleg lykt hérna?" Ætli það sé ekki bara í nösunum á þér sagði hinn og reyndi að loka baðherbergishurðinni.

,,Afhverju liggur beinahrúga á gólfinu skuggalega lík byggingu smáfyglis?" Ekki hugmynd, er maðurinn þinn nokkuð vannærður? Við þurfum að skreppa, ekki gera ráð fyrir okkur í mat, við erum búnir að borð..*hóst* okkur er boðið í mat hjá læðunni í næsta húsi.

Þeir fá á sig kúabjöllu til að koma í veg fyrir endurtekninguna. En að skilja ekki eftir smá bita handa manni. Fordekruðu kattaróbermi.