Stundum finnst mér ég vera orðin of gömul í þetta helvíti.

Ef einhver aðferðafræði snillingurinn er til í að leysa heimadæmin mín á örstuttum tíma má greiða fyrir það. Ég vona að ég verði betri kennari en ég er nemandi. Tossarnir fá í það minnsta skilning minn.

Ég er alveg í stuði til að grenja yfir vinnuálagi en það má ekki þegar ekkert er álagið. Hvað kemur væl staðreyndum við?

Ætli það sé betra að tala um rop en hnjásiði? Eða er sniðugt að ná í sögu í fortíðina? Er skylda að hafa hana sannsögulega? Sniðuga eða grátlega? Mar er soldið strand. Ætli mar hlaupi ekki einn hring fyrir ákvarðanatökuna, hring kringum bílinn ekki meir.

Verkfallsmetnaður minn vex með degi hverjum. Ég treysti á og vona að Gríshildur góða mæti með skilti á miðvikudaginn í kröfugöngu. Maður verður að vona með hina.

,,nei þetta er ekki.....meir en nokkur api!"

MT52!!!!