Ynjan hafði það á tilfinningunni að hún væri að gleyma einhverju, óþægileg tilfinning í nokkra daga. Þessi tilfinning sækir það oft á hana að hún kippti sér lítið upp við það að muna ekki hverju hún gleymdi. Svo er hún að keyra heim í dag og ljós kveiknar.
AMMA.

Ynjan hafði gleymt ömmu sinni. Hún ætti náttúrulega ekki að játa þetta en í von um syndaaflausn brunar hún á fáknum inn á ellimannaheimilið vopnuð sígarettum og brjóstsykri og finnur ömmu á sínum stað. Kerla var nokkuð geðvond, ekkert sem sígó getur ekki lagað.

Það er á svona stundum sem ég er þakklát fyrir að muna hvað ég heiti.

MT52 er mín, verið að gera allt klárt. Reyndar þurftum við að byrja á því að þrífa og það vel. Ynjan sem annars hefur ekki þrifaugu hefði líkast til ekki boðið útigangsketti á salernið þarna en 10 tímum seinna var húsnæðið nokkuð þokkalegt. Fyrri eigendur sögðust hafa þrifið vel og skömmuðust bara og skömmuðust svo ég setti á þau álög og innan skamms koma þau grátandi og biðja forynjuna að aflétta álögunum. Ynjan mun í einlægni sinni segja feitt nei og láta þau þjást. Til að auka á kraftinn ætlar hún svo að senda heilbrigðiseftirlitið á þau og láta lóga þeim sökum óþrifnaðar....hehehe heimsku fífl, jú dónt nó noþing!

*mikill og ógeðþekkur hlátur*

MT52 er enga að síður okkar og hamingjan ein bíður okkar.

Þvottaynjan mikla frá kasmír *hóst* ég meina MT52