miðvikudagur, mars 09, 2005

Nú hefur maður lagt selshaminn á hilluna og líkast til gengst selurinn við mannhami sínum aftur. Gallinn við mannshugann er biðin sem á köflum verður óbærileg. Biðin stendur í tuttugu og tvo daga. Nú mega vættirnir vera að hugsa til mín.

Dvölin í ljósberaholunni gengur ágætlega en þegar maður er svartálfur inn við beinið er fátt betra en að gefa skít í ljósið, drekka kaffi og bóhemast.